La persecución de la llingua asturiana dende una perspectiva de clase.
Nicanor Piñole, Marinos nel Puertu Xixón, 1906 Entamu. La llingua asturiana ye la evolución llocal na que derivó'l llatín nel territoriu qu'agora comprende bona parte de las CCAA d'Asturies, el norte de Castiella y Lleón y parte de l'actual Cantabria. Ye verdá que'l tueru llingüísticu de l'idioma espardióse ainda más en zones concretes de l'actual CCAA d'Estremaura y comarques del estáu vecín de Pertual (Miranda de Douro ye exemplu d'ello). L'asturianu ye una evolución llocal d'un tueru llingüísticu más ampliu, lo que venimos a llamar de forma popular como llatín, que tien otres manifestaciones propies na Península Ibérica como la llingua castellana, la catalana, el gallegu, el portugués o'l gallegu, ente otros. El fitu que marcó la fundación del Regnum Asturorum como entidá política independiente marcó'l camín na antigua Iberia (denominación que los romanos otorgaron a la Peninsula Ibérica) d'esta evolución llingüística pr